کشورمان مردان بزرگی را به جامعه تقدیم کرده است که با زمان اندکی که در اختیار داشته اند توانسته اند منشا خدمات فراوان شوند. میرزا تقی خان امیر کبیرصدر اعظم ناصر الدین شاه از این نمونه مردان است که در 39 ماه (3 سال و دو ماه وبیست وهشت روز) صدارت خود توانست منشا خدمات فراوانی شود.

صحافی از هنرهای فن کتاب سازی است. در هنر صحافی، اوراق کتاب ها را که دست نویس بود، به صورت مدون در یک مجلد در می آوردند و در این کار هنر شیرازه بندی اساس کار بود.

امیرکبیر برای اینکه از روابط درباریان و روحانیون با بیگانگان مقیم کشور اطلاع پیدا کند و بتواند مأمورین وظیفه‌شناس و وطن‌پرست را از خائنان تشخیص دهد، اداره مخصوصی در تهران تأسیس کرد که کارکنان این اداره به صورت کاملا مخفیانه بر تمام امور نظارت می‌کردند از نفوذ بسیاری در سراسر کشور برخوردار شده بودند.

هیئتی برای عذرخواهی از قتل گریبایدوف به دربار روسیه فرستاده شد و چون خود عباس میرزا بیمار بود پسرهفتمش خسرو میرزا را به سرکردگی این گروه دیپلماتیک برگزید و چون خودش در سفر همراه پسرش نبود؛ و به هرحال چون خسرومیرزا۱۶سال بیشتر نداشت و ممکن بود بی تجربه باشد میرزا تقی خان را همراه با پسرش فرستاد. و این اولین بار بود ک همان امیرکبیر خودمان به اولین صحنه ...

یکی از اقدامات مفید امیرکبیر تاسیس ضرابخانه در تهران بود. پیش از ایجاد کارخانه ضرب‏ سکه‏ هریک از شهرستان‏های ایران به‏طور جداگانه و مستقل، نقود مورد احتیاج خود را از پول (کوچک‏ترین واحد نقد) تا قران سکه می‏زدند و به این ترتیب سکه‏های گوناگونی که عیار و وزن آنها با یکدیگر متفاوت بود، در ایران رواج داشت.

163سال پیش از این او چکامه بلند و غرّایی در مدح و ثنای امیر کبیر سروده و در وصف امیر، او را جانشین وزیر ظالم قبلی یعنی حاج میرزا آقاسی نامیده بود

امیرکبیر، با سرکوب قاطع فتنه بابیان و اعدام علی محمد باب و تبعید بهاء همراه با انجام برخی اصلاحات سیاسی – اجتماعی در کشور در چند سال نخست سلطنت ناصرالدین شاه، برای همیشه راه را بر پیشرفت این گروه در تاریخ ایران بست. این نقش بی‏ بدیل از چشم بابیان و بهائیان مخفی نمانده و او را آماج کینه‏ توزی و فحاشی آنان ساخته است.

این ازدواج هم نشان از صمیمیت و دوستی میان امیرکبیر و ناصرالدین‌شاه دارد و هم عزت و احترام امیر را بیش از پیش در نظرها افزود و به او در برابر مخالفانش قدرت و قوتی بخشید.

مردم به او تأسی و اقتدا کرده، سبک ایرانیت و رواج جنس مملکت خود را از دست نمی‌دادند و ترقی ملک و ملت و پیشرفت صنعت اهل حرفت را به رنگ‌های زرد و سرخ خارجه که اعراض صرف است تبدیل نمی‌کردند.